Я начал писать рассказы очень давно

Я начал писать рассказы очень давно. Все писатели получают письма от читателей. Получал письма и я. Об одном письме я хочу рассказать вам. Десять лет назад я написал рассказ о своём друге, который погиб в 1941 году. Скоро я получил письмо. Написала его Антонина Ивановна Бочарникова. ОМ писала: «В газете «Советская Россия» я прочитала ваш рассказ о друге- Потом увидела фамилию:. Бочарников. Вы не Володя? Мой сын Володя родился в 1923 году, учился в школе. В 1941 году, когда началась война, он пошёл на фронт. Сначала я получала его письма. Они приходили не часго, но я понимала: война. А потом… потом письма перестали приходить… И теперь я ничего не знаю о своём сыне: погиб он или нет? Где погиб? Когда? Все эти годы я ждала его, думала, что он вернётся, и сейчас жду и буду ждать. Теперь вы понимаете, почему я спросила вас: вы не Володя?»Я очень волновался, когда писал ответ в Белгород, где жила Антонина Ивановна. Я понимал, как она ждёт это письмо. В письме я написал, что я—другой человек, а не её сын.Я рассказал ей о своей жизни и работе. Когда я писал, я думал, как грустно будет ей читать это письмо. Ведь Антонина Ивановна ждала письма, которое должен был написать её сын. Я написал: «Дорогая Антонина Ивановна», а потом подумал и написал ещё: «Дорогая мама».Теперь у меня две матери. Антонина Ивановна часто пишет мне, рассказывает о своей жизни, а я отвечаю ей.

Kết quả (Azerbaijan) 1:

Mən uzun müddət üçün hekayələr yazmağa başladı. Bütün yazıçılar oxuculara məktublar almaq. Mən məktublar alır. Məktub mən sizə demək istəyirəm. On il bundan əvvəl mən 1941-ci ildə vəfat edən dostu, haqqında bir hekayə yazdı. Mən bir məktub aldı. O, Antonina İvanovna Bocharnikova yazdı. OM yazırdı: "qəzeti" Sovet Rusiya "Mən Sonra o adını gördüm druge- haqqında hekayə oxuyun:. Bocharnikov. Siz Volodya yoxdur? Oğlum Vladimir məktəbdə oxuyub, 1923-cü ildə anadan olub. müharibə başladı zaman 1941-ci ildə o, cəbhəyə getdi. Birincisi, mən onun məktub alıb. Onlar chasgo deyil gəldi, amma mən bilirdim: müharibə. Və sonra ... sonra məktublar gəlir dayandırılıb ... İndi mən onun oğlu haqqında bir şey bilmirəm, o öldürüldü və ya deyil? Harada öldü? Nə zaman? Bütün bu illər o, geri gələcək ki, düşünən, onun üçün gözləyirdi və indi mən gözləmək və gözləyin. Mən xahiş niyə İndi anlamaq, siz nə Volodya "Antonina İvanovna yaşadığı o, Belqorod cavab yazarkən mən çox narahat idi ?. Mən o bu məktubu gözləyir necə bilirdi. Məktubda mən deyil syn.Ya onun həyat və iş barədə məlumat verib, fərqli bir insanam ki, yazdı. Mən yazılı zaman, Mən bu məktubu oxumaq olardı necə kədərli, düşündüm. Bütün sonra, Antonina İvanovna oğlunu yazmaq idi məktublar, gözlədi. "Hörmətli Antonina İvanovna" və sonra mən yenə düşündüm və yazırdı: Mən yazdı iki anaları .İndi "Hörmətli Mama". Antonina İvanovna tez-tez onun həyatı haqqında deyir, mənə yazır və mən ona deyirəm.